Το πνεύμα του “Let’s Try, Let’s Take the Challenge” σίγουρα λειτούργησε καλά για τη Suzuki Motors.
Ο μπαμπάς μου έφτιαξε μια ειδική κατασκευή για να στεγάσει τη μοτοσικλέτα του Suzuki από τη βροχή και τον άνεμο στο σπίτι μας στην πλαγιά του λόφου με θέα στο Περλ Χάρμπορ και οι φίλοι μου στην Ινδία γνωρίζουν το Maruti Suzuki με τόση εξοικείωση με οποιοδήποτε εγχώριο προϊόν.
Πήγα στη γενέτειρα της Suzuki, την πόλη Hamamatsu στη Σιζουόκα της Ιαπωνίας και θαυμάζω τη σκέψη ότι η Suzuki, η Honda και η Yamaha ξεκινούν την ίδια στιγμή σε αυτή τη μικρή γωνιά κατά μήκος της ιαπωνικής ακτής του Ειρηνικού. Αλλά και πάλι, αυτό είναι το ίδιο μέρος που παρήγαγε τον Ieyasu Tokunaga, τον Daimyo που είναι ο Bakufu κράτησε τη χώρα υπό μια ενιαία, εξαιρετικά καλά οργανωμένη κυβέρνηση Edo για σχεδόν 260 χρόνια.
Η Μασκότ της πόλης, “Ieyasu-kun” αναφέρεται επίσης ως “Άνθρωπος προώθησης” και οι άνθρωποι που περνούν από το σταθμό αφήνουν τις επαγγελματικές τους κάρτες σε ένα κουτί ευχών με την ελπίδα ότι η δύναμη της ανοδικής κινητικότητας θα τους εξαπλωθεί στο σπίτι. Η εμβέλεια αυτών των εταιρειών και η εξοικείωση με την οποία διατηρούνται σε όλο τον κόσμο είναι μια αληθινή απόδειξη της δύναμης της ποιότητας και της δεξιοτεχνίας και πώς αυτό μπορεί να εκτείνεται σε αυτό που θα μπορούσε να φαίνεται το ανυπέρβλητο χάσμα ενός οδυνηρού παρελθόντος.
Ήμουν στο κτίριο του Εμπορικού Επιμελητηρίου Hamamatsu για μια ομιλία, αλλά το πρώτο μου θέαμα κατά την είσοδό μου στις εγκαταστάσεις ήταν η τέλεια διαμορφωμένη ξύλινη μοτοσικλέτα στη γυάλινη θήκη κοντά στην περιοχή αναμονής. Η χειροτεχνία στο μπλουζάκι είναι ο μόνος τρόπος που μπορώ να περιγράψω αυτό το έργο τέχνης. Μέχρι αυτή τη στιγμή, πείραζα συχνά τον μπαμπά μου για τον άσβεστο ενθουσιασμό του για το ποδήλατό του, τώρα όμως καταλαβαίνω τη χαρά του καθώς λάμπει το πράσινο σώμα του δάσους στη μοτοσικλέτα του Suzuki κάτω από τις καυτές ακτίνες μια λαμπερή μέρα της Χαβάης.
Σκέφτομαι ότι αυτές οι ίδιες ακτίνες αντανακλούσαν τα φτερά των μαχητικών αεροπλάνων που πετούσαν χαμηλά κάτω από τα ραντάρ στο δρόμο τους προς το Περλ Χάρμπορ, καθώς και αργότερα όταν το φως του φεγγαριού αντανακλούσε στα αεροπλάνα B-29 Superfortress που έριχναν βόμβες στην Ιαπωνία από ψηλά πάνω από τα σύννεφα. Τα κοπάδια του χρόνου έχουν απαλύνει τον πόνο, αλλά οι υπενθυμίσεις επανέρχονται όταν ακούω για μια πρόσφατα ανακαλυφθείσα βόμβα κοντά στο κέντρο της πόλης από τους φίλους μου στη συνάντηση της πόλης Hamamatsu. Κανείς από εμάς, όμως, δεν φαίνεται να κάνει σύνδεση μεταξύ των εθνικοτήτων μας και της πρόσφατης ανακάλυψης, παρόλο που ήταν οι συμπατριώτες μου που έστειλαν αυτή τη βόμβα στο έδαφος πριν από τόσα χρόνια. Με τον ίδιο τρόπο, ο Πατέρας μου διασχίζει τη γυαλιστερή του μοτοσικλέτα Suzuki και δεν διστάζει να οδηγεί περήφανα στην πόλη, παρόλο που η πηγή αυτής της μηχανής ήταν κάποτε ένας πικρός εχθρός.
Φαίνεται ότι η βασική ανθρώπινη ικανότητα να εκτιμά το «τώρα» και να επικεντρώνεται σε αυτό που βρίσκεται μπροστά είναι ισχυρή και από τις δύο πλευρές. Αυτό με κάνει να αισθάνομαι ελπίδα και αισθάνομαι χαρούμενος για όλα όσα περιμένουν τα παιδιά μου σε αυτόν τον συνεχώς συρρικνούμενο, διαρκώς συνδεδεμένο νέο κόσμο.
Μια τελετή γιαπωνέζικου τσαγιού με σέρβιρε υπέροχο πράσινο Macha και το μεσημεριανό γεύμα Bento box που μοιράστηκαν με τους διοργανωτές της συνάντησης ήταν απολαυστικό από κάθε άποψη.
Ο Ειρηνικός Ωκεανός σε καθαρή θέα από την κούρνια μας στον 5ο όροφο, οι ομοιόμορφες πεδιάδες που εκτείνονται όσο το μάτι μπορεί να δει κανείς και στις δύο πλευρές και τα βουνά που υψώνονται καθαρά στο βάθος με βοήθησαν να καταλάβω πώς αυτή η περιοχή θα ήταν ένα εκλεκτό μέρος για να ζήσω από την πρώιμη λίθινη εποχή (οι αναχώματα από κοχύλια εδώ είναι τα παλαιότερα στην Ιαπωνία).
Επίσης, ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς στο Tokaido 53 Tsugi μετά το Hakone, θα ήταν μια διαδρομή για όλους τους ταξιδιώτες εμπόρους, τους Σαμουράι και τους βασιλείς. Οι προνοητικοί επιχειρηματίες στο Hamamatsu καλούν εργαζόμενους από τη Βραζιλία και άλλες χώρες να εργαστούν σε εργοστάσια και ταυτόχρονα, αυτοί οι νεοφερμένοι φέρνουν ένα ιδιαίτερο άρωμα στην πλούσια κουλτούρα αυτής της ενδιαφέρουσας πόλης. Υποψιάζομαι ότι η δύναμη “Προώθησης” του Χαμαμάτσου ισχύει για όλους και σε 100 χρόνια ή λιγότερο θα γράφουμε για το πώς μια από τις εργάτριες του εργοστασίου από τη Βραζιλία ξεκίνησε σε αυτή τη ζωντανή πόλη και κατέληξε να φέρει τον κόσμο κοντά με δέος για αυτήν περίπλοκα κατασκευασμένο, έντεχνο και πρωτοποριακό προϊόν.
Πολλή ιστορία, καλή και κακή, είναι πίσω μας και έχουμε πολύ περισσότερη ιστορία να κάνουμε, θα υποθέσω το πνεύμα της πόλης Hamamatsu και θα συνεχίσω να προσπαθώ, να προσπαθώ και να ξαναπροσπαθώ. Θέλω να διατηρήσω μια κληρονομιά να ξεπεράσω τον πόνο με ομορφιά, χάρη και απλή σκληρή δουλειά.